[ssba-buttons]
16/11/2022

Ayer nos movimos al Centro de Inclusión de Lodoselo para la primera jornada de nuestro taller intercultural de cocina y nutrición. Hemos ido con el grupo de mujeres marroquies de Xinzo de Limia y nos hemos quedado impresionadas de su saber hacer en los fogones y de cómo tratan los alimentos.

Pablo Vivanco y nuestra enfermera Marisa estuvieron en todo momento analizando los procesos y calculando las cantidades de Hidratos de Carbono para ofrecer una visión general de lo que implica este menú a escala grupal e individual.

Hemos aprendido mucho de ellas, incluso hubo momentos para el cante y para tatuajes de Henna rápidos.

La próxima semana, el martes, nos toca a nosotros preparar, exponer y analizar un menú  tipicamente gallego. Vamos bajo presión porque ellas han estado fantásticas, pero lo que sabremos esque no se dejará de aprender de estos encuentros interculturales, alrededor de una cocina y de una mesa.

Esta actividad es posible gracias al Concello de Xinzo de Limia y a las trabajadoras de CDR O Viso, Lodoselo, por dejarnos sus instalaciones y su tiempo.

 

__

 

 

Onte movémosnos ao Centro de Inclusión de Lodoselo para a primeira xornada do noso taller intercultural de cociña e nutrición. Fomos co grupo de mulleres marroquies de Xinzo de Limia e quedámonos impresionadas da súa saber facer nos fogóns e de como tratan os alimentos.

Pablo Vivanco e a nosa enfermeira Marisa estiveron en todo momento analizando os procesos e calculando as cantidades de Hidratos de Carbono para ofrecer unha visión xeral do que implica este menú a escala grupal e individual.

Aprendemos moito delas, mesmo houbo momentos para o cante e para tatuaxes de Henna rápidos.

A próxima semana, o martes, tócanos a nós preparar, expoñer e analizar un menú  tipicamente galego. Imos baixo presión porque elas estiveron fantásticas, pero o que saberemos esque non se deixará de aprender destes encontros interculturais, ao redor dunha cociña e dunha mesa.

Esta actividade é posible grazas ao Concello de Xinzo de Limia e ás traballadoras de CDR Ou Viso, Lodoselo, por deixarnos as súas instalacións e o seu tempo.